HISTORY OF ALL-KIND-OF-TOURISM CLUB DREPTAK
The Club was established on 05.11.1968 as a Club of Walking Tourism Dreptak (Klub Turystyki Pieszej Dreptak. On 12.11.1976 Club name was changed to All-Kind-Of-Tourism Club Dreptak. The main thing that led to establishing of Club was that the Faculty Authorities issued a decree, that financial means for tourist activities will be granted just to faculty clubs. Fortunately there were some enthusiastic tourists studying on faculty and they made decision of forming such club. Name Dreptak was created during competition for new club badge that was held for students of faculty. Project of Karol Halwic had won and he became first Chairman of Dreptak. At first the Club wasn’t so big – just a few people from Theory of Structures specialization and their’s friends. Written source of Dreptak’s history was created in 1975 – Dreptak Chronicle – contains much information about the Club and it’s story.
Choć obecnie Klub zajmuje się głównie turystyką górską i skupia stosunkowo niewielką (lecz stale rosnącą) grupę członków i sympatyków, to jednak jego charakter w drugiej połowie lat 70. był zdecydowanie inny. Większe imprezy odbywały się wówczas w niezbyt odległych od Warszawy okolicach i bywało że uczestniczyło w nich ponad 150 osób. Organizacja takich imprez, właściwie już o charakterze masowym, stanowiła duże wyzwanie. Pisząc o większych imprezach nie sposób pominąć trzech tradycyjnych Rajdów Dreptaka: „Rajdzie Pierwszego Roku”, „Rajdzie Nietoperz”, oraz „Rajdzie Cielak”. Oprócz rajdów organizowanych dla dużych grup odbywały się także bardziej kameralne wyjazdy w góry, zarówno piesze jak i narciarskie. W 1975 r. narodziła się w Klubie idea budowy schroniska studentów Inżynierii Lądowej. W 1976 r. na przełomie lutego i marca odbył się wyjazd inwentaryzacyjny do Maniowa w Bieszczadach. Już latem 1977 r. założono tam bazę namiotową, a nawet wzniesiono szopę mającą być w przyszłości składem drewna dla planowanej chatki. Niestety była to pierwsza i zarazem ostatnia próba zorganizowania schroniska. Zabrakło osób skłonnych zajmować się tym pomysłem, a teren będący jeszcze długie lata w posiadaniu Wydziału został po transformacjach ustrojowych odsprzedany w prywatne ręce.
Dreptak tamtych czasów to również, organizowana w miarę ówczesnych możliwości, turystyka zagraniczna. Zagraniczne wyprawy odbywały się najczęściej do tzw. „demoludów” (czyli Krajów Demokracji Ludowej), ale w 1976 r. Klub otrzymał przydział 44 miejsc w Kraju, 9 w KDL i aż 5 miejsc w KK (czyli tzw. krajach kapitalistycznych) na organizowanych przez „Almatur” letnich obozach. Zaowocowało to m.in. wyjazdami do Francji, Belgii i RFN, Włoch i Austrii, Turcji, na Krym i do Samarkandy. Jednocześnie, dwa razy, w latach 1976 i 1977, próbowano zorganizować wyprawy do Afganistanu. Zamiar na ówczesne czasy był bardzo śmiały i niestety za każdym razem biurokratyczne przeszkody okazały się nie do pokonania i wyprawy te nie doszły do skutku. Czasami, głównie za sprawą pasjonatów określonych form turystyki, odbywały się imprezy nieco bardziej nietypowe, np. obóz rowerowy po NRD w 1978 r., obozy jeździeckie w 1979 i 1980 r. czy spływ kajakowy w 1980 r. I tak życie ówczesnych Klubowiczów płynęło spokojnie aż do roku 1981.
Coraz bardziej komplikująca się sytuacja w polityce wewnętrznej i międzynarodowej dotknęła również grono Dreptaków. Latem 1981 r. nie doszły do skutku obozy w Rumunii i Bułgarii. W listopadzie 1981 r. Dreptak czynnie uczestniczy w strajku na uczelni i gdy wszystko powoli zaczyna wracać do normy nadchodzi stan wojenny, który w praktyce uniemożliwia Klubowi działalność turystyczną. W lecie 1982 r. udaje się zorganizować jedynie dwa obozy, a i to wymagało załatwienia kilogramów niezbędnych zezwoleń. Na szczęście stan wojenny dobiega końca i Klub może ponownie działać w normalnych warunkach. Klub wkracza w wiek dojrzały, wraz z którym zaczynają się powoli jego kłopoty. Od pewnego już czasu cierpiał na brak zainteresowania ze strony studentów pierwszych lat, co w 1983 r. doprowadza do pierwszej poważnej zapaści. Okazuje się że niemal wszyscy członkowie robią dyplomy i szykują się do opuszczenia Uczelni. Kryzysową sytuację udaje się zażegać i Klub, choć już znacznie osłabiony, nadal funkcjonuje. Sytuacja powtarza się na początku lat 90. Sytuacja polityczna skutkuje zmianą górnolotnego zamiłowania do turystyki, na przyziemną pogoń za pieniądzem. Idące za tym malejące zainteresowanie studentów powoduje, że w 1995 r. Dreptak w swoim dotychczasowym kształcie praktycznie przestaje istnieć.
Następnie, jedynie od czasu do czasu spotyka się w siedzibie Dreptaka kilku ludzi, ktoś organizuje jakiś wyjazd firmując go nazwą Klubu. Jednak ze starym Klubem nie miało to wiele wspólnego. Ważną rolę odegrał nasz obecny opiekun, dr hab. inż. R. Robert Gajewski. Wraz ze swoim zespołem „Dzwony Gajowego” podtrzymywał istnienie Dreptaka umożliwiając mu przeżycie. Aby pokazać, że Klub nadal działa, uchwalono 10.06.1998 r. nowy statut. I tak stan ten trwał, aż do pewnego dnia…
Głowę jednego ze studentów naszego Wydziału zaczęły zaprzątać myśli dlaczego inne wydziały mają swoje Kluby, a Inżynieria Lądowa nie. Kamil Bystrzyński, bo o nim mowa, ustalił że kiedyś na Wydziale Inżynierii Lądowej był klub zrzeszający miłośników turystyki i dotarł do doktora Gajewskiego. Razem postanowili reaktywować Klub. W rezultacie 17.04.2000 r. został powołany nowy, sześcioosobowy skład Zarządu, a już 20.12.2000 r. uchwalono nowy Statut. Powstało również nowe logo, podkreślające „wkroczenie Klubu na nową drogą życia”.
Historię spisał Przemysław Więch.
Na potrzeby Dnia Wydziału Inżynierii Lądowej odbywającego się 03.06.2011r. tekst przeredagował Bartosz Fornalski.
DREPTAK DZIŚ
Klub Turystyki Wszelakiej Dreptak zrzesza miłośników turystyki z całej Politechniki Warszawskiej. Działalność Klubu polega na organizowaniu rajdów skierowanych do wszystkich studentów Politechniki Warszawskiej. Postęp technologii umożliwia nam promowanie wyjazdów na wszystkich wydziałach w szybki i łatwy sposób. Dzięki temu, zainteresowanie naszymi rajdami jest duże, a często nawet brakuje miejsc dla osób, które nie zdążyły zapisać się na wyjazd.
Zarząd Klubu dba, aby co roku odbywały się trzy tradycyjne Rajdy Dreptaka. „Rajd Pierwszego Roku” organizowany na początku roku akademickiego, ma na celu zainteresowanie nowoprzyjętych studentów działalnością Klubu. „Rajd Nietoperz” odbywający się na przełomie marca i kwietnia zawsze zawiera w sobie nocne przejście szlakiem górskim, a czerwcowy „Rajd Cielak” zawdzięcza swoją nazwę pieczonemu na nim cielakowi (cytując za kroniką z 1977 r.: „Cielę ważyło 64 kg i kosztowało 2240 zł”). Ponadto, nasz Klub organizuje również inne wyjazdy odbywające się o każdej porze roku takie jak rajdy piesze, górskie, wspinaczkowe, rowerowe, wyjazdy do znanych polskich i europejskich miast, wyjazdy na wydarzenia kulturalne, narty, żagle, kajaki.
Chcąc skrócić czas oczekiwania na kolejny rajd, co tydzień, w czwartki po godzinie 18, spotykamy się w naszej siedzibie, aby planować kolejne wyjazdy i wspominać minione. Kilkuletnią tradycją jest pokaz zdjęć z ostatniego odbytego rajdu, na którym mamy okazję powspominać najmilsze chwile spędzone na wyjeździe. Wspaniałą atmosferę spotkań potęguje nietypowy wystrój siedziby, która urządzona jest w prawdziwie górskim stylu. Drewniany stół i ławy świetnie oddają klimat schroniska, w którym jakże często mamy okazję bawić się na rajdach. Na co dzień, gdy nie mamy możliwości wyjazdu ze stolicy, w pełni zadowalamy się atmosferą Dreptakówki.
Jeśli masz duszę wędrowca i nie obojętne jest Ci w jaki sposób spędzasz wolny czas, przyjdź i poznaj nas. Może zdecydujesz się wyjechać z nami w góry, a potem dołączyć do naszego Klubu.
Siedziba Klubu czyli tzw. “Dreptakówka” mieści się na Wydziale Inżynierii Lądowej PW w pokoju 238 A. Można nas zastać w każdy czwartek po godz. 18. Zachęcamy również do odwiedzania naszej strony internetowej www.dreptak.webd.pl i fanpage’a na facebooku, na których znajdują się aktualne informacje na temat kolejnych rajdów.
Tekststworzył Bartosz Fornalski, na potrzebę powstania tej strony tekst przeredagowała Małgorzata Siedlaczek.